De klankkleur van dit stuk is warm, hard, maar soms ook een beetje schel door de trompet.  Ik vind dat de sound goed bij het gevoel van het stuk past omdat het eerste stuk een beetje verdrietig is. De muziek versterkt dit gevoel nog meer. Daarna wordt de tekst blijer en hier gaat de muziek ook mooi in mee. Door de muziek krijg je zin om leuke dingen te gaan doen (vind ik). Hazes heeft deze sound waarschijnlijk gekozen omdat het op een leuke manier in je hoofd blijft hangen. De coupletten worden in mezzopiano gespeeld en het refrein in mezzoforte.